Miasto

Miasto życiem tętni, mówi się, że żyje.

Że arterie posiada, jak ssaki, jak ludzie.

Puls wyczuwalny – znaczy się, iż dycha.

Smogiem, karierą, neonem, burdelem.

Reklamą, ryneczkiem, wystawą, koncertem.

Marketem, protestem, miłością, wypadkiem.

Rocznicą, kościołem, blokami i psami.

Zazdrością i kłamstwem, pośpiechem, zbawieniem.

Miasto się buduje, maluje i rośnie.

Ma zapach nieuchwytny – jakże go opisać?

To rynsztok, psie kupy, szczury nieumyte.

Spaliny, wędliny, a nadto wydzieliny.

Miasto zburzone, cierpiące, konające.

Miasto tańczące, upadłe, znów żyjące.